Tabnit ile baya bir önce tanışmıştım. Geçen sene. Geçen hafta da Çınarla beraber gittik Arkeoloji müzesine, gördük kendisini. Yan tarafta bulunan lahitinde binbir bela okumuş lahitini açanlara. Her kim ola ki benim lahdimi açar, allah onun belasını versin demiş açık açık. Açmışlar sonra ama Vikipedide yazıyor kimse çarpılmamış, gündelik hayatlarına devam etmişler.
Ama o beddualardan Çınar ve benim nasibimizi alacağımızdan korkuyorum. Zira Tabnitin mumyasını inceleyen Çınar " Vay be, adamın tek t.şağı duruyor binlerce yıldır. Kadere bak önceden sarayda ne cevizler kırmıştır." dedikten sonra, benim de abartılı bir şekilde gülmem ile o lanet bize yöneldi eminim ki.
"Ben Astarte rahibi ve Saydalılar kralı Tabnit bu lahit içine gömülüyorum. Ey benim mezarımı bulan kimse her kim olursan ol benim lahitimi açma ve benim huzurumu bozma. Çünkü yanımda ne gümüş, ne altın ne de define vardır. Bu lahit’de yalnızca yatmaktayım. Bana mezar olan bu lahiti açma, bu türlü hareket Astarte’ye karşı büyük bir hakarettir. Eğer benim tebbihimi tutmaz, aksine mezar odamı açar ve benim huzurumu kaçıracak olursan, yaşayan insanlar arasında ve güneş altında nesilden ve neshepten mahrum kal ve ölüler arasında yatacak yer bulma”
Böyle demiş işte.Ne çok ciddiye almış aslında ölümü, iki kıçı kırık insan olarak karşısına geçmiş kalan kurumuş tek t.şağından bahsediyoruz adamın. Allah cezamızı vermez umarım.
